Biografie van Nico van Nieuwenhuysen, de omstreden arts van Kamp Amersfoort

‘Maar ik ben geen schooier’

 

Nico van Nieuwenhuysen was voor de oorlog in Amersfoort een bekwaam en gerespecteerd chirurg, die in een van de mooiste huizen op de sjieke Berg woonde.  Naast zijn drukke werkzaamheden was hij onder meer twaalf jaar lid van de gemeenteraad. Hij koos na de bezetting de kant van de Duitsers en ontpopte zich als een bijzonder hardvochtige arts in Kamp Amersfoort. Met de Nederlandse Ambulance trok hij na zijn kampartsperiode als SS-er naar het oostfront om gewonde Duitse soldaten op te lappen.

Van Nieuwenhuysen werd na de oorlog veroordeeld tot twintig jaar cel en een levenslang beroepsverbod. Zijn vrouw en hun drie zonen werden in 1945 samen met andere als landverraders beschouwde Nederlanders langdurig in Kamp Amersfoort opgesloten en troffen daar op wraak belust bewakingspersoneel.

Over Nico van Nieuwenhuysen (1889 – 1967) en zijn gezinsleden schreven Adriaan van Es (gepensioneerd huisarts) en Arjeh Kalmann (journalist) een biografie onder de titel Maar ik ben geen schooier. Zij konden dankzij nauwe samenwerking met de in Amerika wonende kleinzoon Nicolaas-John van Nieuwenhuysen beschikken over het omvangrijke familiearchief.

In het slothoofdstuk wordt een aantal morele en medisch-ethische kwesties aan de orde gesteld, waarbij de belangrijkste vraag is: hoe kon Van Nieuwenhuysen de Eed van Hippocrates waarmee hij zwoer het belang van de patiënt altijd voorop te stellen, zo flagrant schenden?

Het boek ‘Maar ik ben geen schooier’  is een uitgave van uitgeverij Verbum. ISBN 9789493028630. Verkoopprijs €29,50. https://verbum.nl